Jak spędzić czas wolny

Czas wolny to czas na odpoczynek, regeneracji fizyczną i psychiczną organizmu, ale także na zabawy oraz rozwój zdolności i zainteresowań. Jest to ważny czas w życiu każdego człowieka, niezależnie od wieku, dlatego tak istotne jest sposób jego spędzania.

Wspólne spędzanie czasu, gry i zabawy w gronie rodzinnym, wspólne spacery i rozmowy pozwalają nie tylko na wspaniałe spędzanie popołudnia czy wieczoru, ale też pozwalają dziecku wykształcić nawyk przyjemnego spędzania czasu wolnego.

 

---

 

---

 

Polecamy ciekawe strony do pracy w domu 
Nie musicie robić niczego na jakiś konkretny termin. Na stronie tej poznacie Rodzinę Ortografów:

ortografka.pl
dyktanda.net   

Mamy nadzieję, że ta powtórka z ortografii będzie fajną zabawą.
Chętnie poznamy Wasze wyniki. Możecie nam ( tzn. M. Żdan, M. Domeracka) przesłać je przez Librus.

 

 

Materiał powtórzeniowy. Czytanie ze zrozumieniem klasy 4-8:

Język polski dla klas 4-8 testy - kształcenie językowe

Język polski dla klas 4-8 testy - kształcenie kulturowo-literackie

 

 

LOGOPEDA RADZI

PRZYKŁADOWY ZESTAW ĆWICZEŃ  LOGOPEDYCZNYCH  
 

Z każdej grupy ćwiczeń wybieramy dla dziecka po 2 dowolne i ćwiczymy w sekwencjach po 5 razy.
 
Ćwiczenia słuchowe  
 
Są one bardzo ważną grupą ćwiczeń logopedycznych. Stymulują funkcje słuchowe przyczyniamy się do rozwoju mowy dziecka.  
 
„Co słyszę?” – dzieci siedzą z zamkniętymi oczami i nasłuchują, rozpoznają odgłosy dochodzące z sąsiedztwa, ulicy. 

Rozpoznawanie różnych przedmiotów w zamkniętym pudełku po wydawanym odgłosie – groch, kamyki, gwoździe, cukier, kasza itp. 

Szukanie ukrytego zegarka, radia, dzwoniącego budzika. 

Zgadnij, co wydało dźwięk?” – uderzanie pałeczką w szkło, fajans, metal, kamień, drewno itp. Toczenie różnych przedmiotów po podłodze (np. piłki, kasztana, kamienia), rozpoznawanie odgłosu przez dzieci. 

Rozróżnianie i naśladowanie głosów zwierząt: kota, psa, krowy, kury, koguta, kaczki, gęsi itp.  

Rozróżnianie odgłosów pojazdów: samochodu, pociągu, motoru, traktora itp. Uderzanie o siebie klockami, łyżeczkami, garnuszkami; uderzanie łyżeczką o pustą szklankę, o szklankę z wodą, klaskanie, darcie papieru, gniecenie papieru, przelewanie wody (z wysokości, z niska), drapanie po szkle, papierze, stole. 

Rozpoznawanie po dźwięku różnych urządzeń domowych, np. odkurzacz, mikser, suszarka, pralka itp. 

Wyróżnianie wyrazów w zdaniu (stawiamy tyle klocków, rysujemy tyle kółeczek, klaszczemy tyle razy ile słów słyszy dziecko w wypowiadanym zdaniu). 

Dzielenie na sylaby imion dzieci (na początku łatwych).  

Wyszukiwanie imion dwu- i trzysylabowych.

Wyszukiwanie słów z podaną  sylabą.

Rozróżnianie mowy prawidłowej od nieprawidłowej np. safa czy  szafa ?

Wydzielanie sylab w wyrazach poprzez wystukiwanie sylab, wyklaskiwanie, badanie ile razy opadnie żuchwa (na ręce) przy wybrzmiewanie sylab. 

Nazywanie obrazków – dziecko kończy wyraz po pierwszej sylabie wypowiedzianej przez logopedę, nauczyciela, rodzica, a potem odwrotnie – dziecko zaczyna. 

Dzielenie na sylaby imion dzieci (na początku łatwych). 

Wyszukiwanie imion dwu- i trzysylabowych. 

Wyszukiwanie słów z podaną  sylabą. 

Rozpoznawanie określonej sylaby w rozsypance sylabowej, np. ba, pa, ta, da, la, ra. 

Wyszukiwanie imion rozpoczynających się od samogłoski, następnie od podanej spółgłoski. 

Wydzielanie spółgłosek nagłosowych przez przedłużanie nagłosu, np. ssssamolot, szszszafa. Przy pomocy ilustracji – wyszukiwanie przedmiotów, których nazwy rozpoczynają się na daną głoskę.  

Dzielenie na głoski łatwych a następnie coraz trudniejszych słów. 

Ćwiczenia z paronimami: bułka – półka, domek –Tomek, koza – kosa 

 

Zabawy fonacyjne

Zabawy w naśladowanie odgłosów zwierząt  -  "jakie to zwierzę". 

Wierszyki dźwiękonaśladowcze np. Naśladowanie śmiechu różnych ludzi:

• mężczyzna - głośne „hohohoho”

• kobieta - o średnim natężeniu „hahahaha”

• staruszka - cichutko  „hehehehe”

• dziewczynki - piskliwy „hihihihi”

• chłopcy - hałaśliwy „hahahaha”.

Śpiewanie samogłoskowych kołysanek lalkom i misiom na melodię „Kotki dwa” śpiewamy tylko aaaaaaaaaa lub mruczymy „mmmmmm”.

Śpiewanie piosenek i mówienie krótkich wierszyków.

 

Ćwiczenia oddechowe

Prawidłowe oddychanie jest podstawą dobrej wymowy, a przede wszystkim silnego i dobrze postawionego głosu.  Stosując odpowiednie ćwiczenia usprawniające aparat oddechowy, można zwiększyć pojemność płuc, nauczyć się ekonomicznie zużywać powietrze w czasie mówienia, wzmocnić mięśnie biorące udział w oddychaniu.
 

Ćwiczenia oddechowe poprawiają wydolność oddechową. Sprzyjają wydłużaniu fazy wydechowej. Poprawiają  jakość mowy. Prowadzone są najczęściej w formie zabawy. 
 

Dmuchanie na płomień świecy, na piłeczkę pingpongową. 

Dmuchanie na kulkę z waty, na wiatraczek.

Dmuchanie ciągłym strumieniem. 

Chuchanie na ręce.  

Nadmuchiwanie balonika. 

Dmuchanie baniek mydlanych w konfiguracji:
długo- krótko- długo
słabo- mocno- bardzo mocno

Tak, żeby dziecko mogło zobaczyć siłę wydechu.

Wąchanie kwiatów, kolorowych mydełek i pustych opakowań po perfumach. 

Zawody statków– z papieru lub kory możemy zrobić maleńkie stateczki, którymi możemy się bawić np. w wannie lub przy stole.

Dmuchanie na zawieszone na nitkach małe elementy. Również staramy się różnicować siłę wydechu.

Dmuchanie na pocięte paski papieru tak aby tańczyły.

Dmuchanie na wiatraczki, w gwizdki, trąbki.

Naśladowanie syreny – „ eu-eu- eu”, „ au-au-au” – na jednym wydechu.

Dmuchanie na piórko. 

Powtarzanie zdań  szeptem. 

 

Ćwiczenia motoryki narządów artykulacyjnych
 
U większości dzieci występuje obniżona sprawność narządów artykulacyjnych  (języka, warg, policzków, podniebienia miękkiego). Konieczne są w tych wypadkach ćwiczenia motoryki narządów mowy .  Wyrazistość i dokładność artykulacji zależy w dużym stopniu od sprawności mięśni narządów mownych oraz od odpowiedniego tempa mowy.
 
Ćwiczenia warg
 
Oddalanie od siebie kącików ust – wymawianie „ iii”.  Zbliżanie do siebie kącików ust – wymawianie „ uuu” Naprzemienne wymawianie „ i – u”. 

Cmokanie.  

Parskanie.

Masaż warg zębami (górnymi dolnej wargi  i odwrotnie). 

Wymowa samogłosek w parach: a-i, a-u,  i-a, u-o, o-i, u-i, a-o, e-o itp. Wysuwanie warg w „ ryjek”, cofanie w „ uśmiech”.  

Wysuwanie warg w przód, następnie przesuwanie warg w prawo, w lewo.  Wysuwanie warg w przód, następnie krążenie wysuniętymi wargami. 
 
Ćwiczenia języka
 
„Malowanie podniebienia” czubkiem języka, jama ustna szeroko otwarta.  

Dotykanie językiem do nosa, do brody, w stronę ucha lewego i prawego. 

Oblizywanie dolnej i górnej wargi przy ustach szeroko otwartych / krążenie językiem. 

Wysuwanie języka w przód i cofanie w głąb jamy ustnej. 

Kląskanie językiem. 

Dotykanie czubkiem języka na zmianę do górnych i dolnych zębów, przy maksymalnym otwarciu ust  (żuchwa opuszczona). 

Język lekko wysunięty opiera się na wardze dolnej i przyjmuje na przemian kształt „łopaty” i „strzałki”.

Ruchy koliste języka w prawo i w lewo na zewnątrz jamy ustnej.  

Oblizywanie zębów po wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni dziąseł pod wargami. Usta zamknięte. 

 
Ćwiczenia policzków
 
Nadymanie policzków.  

Wciąganie policzków.  

Nabieranie powietrza w usta i zatrzymanie w jamie ustnej, krążenie tym powietrzem, powolne wypuszczanie powietrza.

Nabieranie powietrza w usta, przesuwanie powietrza z jednego policzka do drugiego na zmianę.